1. А далей, за асветленым колам, цямнелі густыя змрокі, і адтуль даляталі нястомныя салаўіныя посвісты, недзе глуха вухкаў удод, ды ўсё яшчэ прарэзліва-рыпучым голасам пілаваў паветра дзяркач. | |
|---|---|
| 2. Як веселы і прыветны цяпер ускраіны гэтых пушчаў, дзе кожная пядзя зямлі,прыгрэтая веснавым сонцам, жыве радасным, абуджаным жыццём. | |
| 3. Мора ціха песцілася пад сонцам, а на пустэльным голым беразе, нервова смыкаючы шыйкамі, мітусіліся два шэранькія кулічкі. | |
| 4. Пабегчы і адарваць гурок мы не асмельваліся: баяліся дзеда. |